Informacje o Programie można znaleźć na stronie internetowej https://www.pfr.pl/tarcza oraz https://www.gov.pl/web/tarczaantykryzysowa. Ponadto, w celu zebrania wszelkich istotnych informacji, Polski Fundusz Rozwoju przygotował specjalny, dedykowany dla przedsiębiorców przewodnik po programie. Zachęcamy do zapoznania się z nim.

Program jest programem rządowym wprowadzanym w celu wsparcia mikrofirm oraz MŚP, które ucierpiały na skutek pandemii wirusa SARS-CoV-2, wywołującego chorobę COVID-19. Głównym celem Programu jest udostępnienie mikrofirmom oraz MŚP finansowania na warunkach preferencyjnych, w znacznej części bezzwrotnego, dla zapewnienia płynności i stabilności finansowej w okresie poważnych zakłóceń w gospodarce w związku ze skutkami pandemii COVID-19.

Instrumentem finansowym przewidzianym przez Program w celu udzielenia wsparcia przedsiębiorcom jest subwencja finansowa PFR. Subwencja finansowa udzielana jest na podstawie umowy o udzielenie subwencji finansowej, której zawarcie przez przedsiębiorcę jest konieczne i niezbędne dla otrzymania subwencji finansowej. Subwencja finansowa będzie miała w znacznej mierze charakter bezzwrotny, uzależniony jednak od spełnienia przez przedsiębiorcę dodatkowych warunków. Po spełnieniu warunków określonych w Programie, aż do 75% otrzymanej subwencji może nie podlegać zwrotowi.

Termin przyjmowania wniosków o subwencję finansową w ramach programu Tarcza Finansowa PFR dla mikro, małych i średnich firm upłynął 31 lipca 2020 roku. Do tego dnia banki uczestniczące w Programie przyjmowały wnioski o subwencje.

Przedsiębiorcy, których zgłoszenia w toku postępowania wyjaśniającego zostały rozpoznane pozytywnie, powinni złożyć nowy wniosek o udzielenie subwencji finansowej lub odwołanie nie później niż do dnia 15 grudnia 2020 r. PFR zachęca przedsiębiorców, których zgłoszenia w toku postępowania wyjaśniającego zostały rozpoznane pozytywnie, do wnioskowania o udzielenie subwencji finansowej lub do złożenia odwołania niezwłocznie po otrzymaniu od PFR informacji o pozytywnym sposobie rozpatrzenia zgłoszenia.

Realizacja Programu została powierzona PFR, który jestbędzie dysponentem środków dystrybuowanych w ramach Programu. Program jestbędzie finansowany ze środków PFR, w tym głównie środków pozyskanych w drodze emisji przez PFR obligacji na rynku krajowym lub zagranicznym. Bezpośrednią obsługą wniosków o udzielenie dofinansowania zajmująować się będą banki, poprzez system bankowości elektronicznej, na podstawie umów zawartych z PFR.

Tak, jednak - aby MŚP mogło skorzystać z Tarczy PFR dla Dużych Firm - konieczne jest, aby przedsiębiorstwo najpierw wyczerpało maksymalne możliwości finansowania z programu rządowego Tarcza Finansowa PFR dla MŚP. Możliwości łączenia instrumentów z obu programów określa Rozdział III, §3, Regulaminu Programu Tarcza Finansowa PFR dla Dużych Firm.

Tak, na moment udzielenia odpowiedzi – w świetle obecnie obowiązujących przepisów – umorzona część subwencji stanowi dla przedsiębiorcy przychód do opodatkowania odpowiednio PIT lub CIT. Możliwość dokonania w 2021 r. częściowego zwolnienia z podatku CIT/ PIT dokonanych umorzeń będzie analizowana przez Ministerstwo Finansów we współpracy z PFR.

Subwencja finansowa jest udzielana przez PFR na podstawie umowy (po poprawnym wypełnieniu i podpisaniu wniosku zostaje wygenerowana umowa subwencji finansowej). Udzielenie wsparcia, modyfikacja zakresu lub odmowa udzielenia następuje w oparciu o dane udostępnione we wniosku, w szczególności w zakresie zgodności złożonych oświadczeń z rejestrami publicznymi. Po weryfikacji danych, wydana zostaje decyzja pozytywna uznająca całą kwotę wnioskowaną przez beneficjenta albo decyzja pozytywna o przyznaniu wsparcia w kwocie niższej niż wnioskowana albo decyzja negatywna. Dniem udzielenia pomocy w formie subwencji finansowej jestbędzie zatem dzień wydania przez PFR jednej ze wskazanych wyżej decyzji pozytywnych.

Zgodnie z art. 11 ust. 3 ustawy z 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznejo pomocy publicznej, równowartość pomocy w euro ustala się według kursu średniego walut obcych, ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, obowiązującego w dniu udzielenia pomocy. Zasada ta znajduje zastosowanie również w odniesieniu do pomocy antykryzysowej. Badając, czy pomoc z sekcji 3.1, o którą ubiega się przedsiębiorca, mieści się w przysługującym mu limicie, należy brać pod uwagę wartość pomocy w EUR ustaloną na dzień udzielenia pomocy, a nie złożenia wniosku o pomoc.

Limit 800 tys. euro dotyczy pomocy przyznawanej na podstawie środków przewidzianych w komunikacie Komisji Europejskiej Tymczasowe ramy środków pomocy państwa w celu wsparcia gospodarki w kontekście trwającej epidemii COVID-19, o których mowa w sekcji 3.1. Przykładem pomocy zatwierdzonej na tej podstawie jest wsparcie udzielane w ramach Tarczy Finansowej. Komunikat Komisji Europejskiej nie określa wprost przedziału czasowego dla limitu wsparcia na wzór np. pomocy de minimis.

W praktyce jednak należałoby uwzględniać pomoc przyznawaną nie później niż do dnia 31 grudnia 2020 roku, tj. do daty granicznej, w ramach której może być udzielana pomoc określona w sekcji 3.1 Komunikatu Komisji Europejskiej zgodnie z jego aktualnym brzmieniem.    

Nie, PFR nie będzie wydawał takich zaświadczeń. Zgodnie z wyjaśnieniami UOKIK, w przypadku pomocy antykryzysowej, w tym subwencji finansowej udzielanej w ramach Tarczy Finansowej PFR, nie ma potrzeby wydawania zaświadczeń o udzielanej pomocy.

Niezależnie od tego, w jakim zakresie udzielona subwencja zostanie umorzona, przy ustalaniu przysługującego limitu pomocy antykryzysowej z sekcji 3.1 (800 tys. EUR/120 tys. EUR/100 tys. EUR) bierze się pod uwagę całą wartość przyznanej subwencji w kwocie nominalnej.

W przypadku przyznania pomocy w formie subwencji finansowej, które spowodowało przekroczenie dopuszczalnego limitu 800 tys. EUR/120 tys. EUR/100 tys. EUR, nadwyżka ponad przysługujący limit podlega zwrotowi.

Odwołanie oznacza każdy zestaw oświadczeń wiedzy i woli (w tym, w szczególności, oświadczeń o upoważnieniu określonych podmiotów do przekazania informacji objętych odpowiednimi tajemnicami prawnie chronionymi) Beneficjenta lub osoby upoważnionej inny niż wniosek subwencyjny, złożony do PFR za pośrednictwem banku i z wykorzystaniem bankowości elektronicznej, w celu podwyższenia uprzednio otrzymanej kwoty Subwencji Finansowej, w sposób, w terminie i na warunkach określonych w dokumentach Programowych.

Odwołanie:

• może zostać złożone przez inną osobę reprezentującą Beneficjenta;
• musi być złożone w tym samym banku, w którym składany był wniosek pierwotny;
• musi zawierać ID wniosku pierwotnego;
• może dotyczyć jedynie kwoty różnicy (w przypadku uznania pierwotnego wniosku jedynie w części);
• musi zawierać wszystkie oświadczenia takie jak we wniosku pierwotnym, w tym:
• ­wszystkie oświadczenia wiedzy na temat Beneficjenta i jego sytuacji gospodarczej oraz
• ­wszystkie oświadczenia własne osoby składającej wniosek (potwierdzające posiadanie pełnomocnictwa, o odpowiedzialności karnej, RODO itd.) - nawet jeśli odwołanie składa ta sama osoba, która podpisywała umowę o subwencję finansową;
• może zostać złożone nie później niż w terminie 2 miesięcy od dnia zawarcia umowy subwencji finansowej;
• odwołanie przysługuje wyłącznie od pierwotnej decyzji i może zostać złożone nie więcej niż 2 razy.

Proces składania i rozpatrywania odwołania przebiega dokładnie tak samo jak proces dotyczący pierwotnego wniosku.

Postępowanie wyjaśniające jest procedurą, w ramach której beneficjent ma możliwość zwrócenia się do PFR za pośrednictwem banku, z zapytaniem dotyczącym:

• otrzymanej przez beneficjenta odmowy udzielenia subwencji finansowej, w odpowiedzi na wniosek, pod warunkiem udokumentowania przez beneficjenta różnic w treści odmowy, a rzeczywistym stanem faktycznym
• błędu beneficjenta w złożonym wniosku, który skutkował przyznaniem subwencji finansowej w kwocie rażąco niższej niż maksymalna kwota, o którą mógł wnioskować beneficjent.

Wszelkie zapytania, o których mowa powyżej, należy kierować do PFR za pośrednictwem banku, w którym beneficjent złożył wniosek o subwencję finansową.

Uwaga! Zgłoszenia wyjaśniające będą przyjmowane:

• do 14 sierpnia 2020 roku dla wniosków o subwencję złożonych do 31 lipca 2020 roku;
• do 16 października 2020 roku dla odwołań dotyczących tych wniosków.

Zgodnie z par. 7 ust. 1 lit. (d) podpunkt (i) umowy subwencji przedsiębiorca zobowiązuje się do niezwłocznego zawiadomienia PFR o wszelkich okolicznościach mających wpływ na realizację zobowiązań wynikających z umowy, w szczególności o zaprzestaniu lub zawieszeniu prowadzenia działalności gospodarczej. W związku z powyższym, w przypadku zawieszenia działalności gospodarczej po uzyskaniu subwencji finansowej należy poinformować pisemnie PFR. W takiej sytuacji PFR może podjąć decyzję o wypowiedzeniu umowy oraz wskazać zasady zwrotu subwencji.

Ponadto, otrzymana przez beneficjenta będącego małym lub średnim przedsiębiorcą subwencja finansowa podlega zwrotowi w kwocie stanowiącej 100% wartości subwencji finansowej w przypadku zaprzestania prowadzenia działalności gospodarczej (w tym zawieszenia prowadzenia działalności gospodarczej) przez przedsiębiorcę w jakimkolwiek czasie w ciągu 12 miesięcy od dnia przyznania subwencji finansowej.

PFR może kontrolować prawdziwość informacji i oświadczeń złożonych w związku z zawarciem umowy przez przedsiębiorcę lub osobę go reprezentującą do czasu całkowitego zwrotu subwencji finansowej przez przedsiębiorcę. W przypadku stwierdzenia nieprawdziwości informacji lub oświadczeń zawartych w umowie,

PFR może podjąć decyzję o zwrocie przez przedsiębiorcę całości lub części subwencji finansowej. W takim przypadku subwencja finansowa stanie się wymagalna w terminie 14 dni roboczych od dnia udostępnienia przedsiębiorcy informacji o decyzji PFR w sposób pozwalający przedsiębiorcy na zapoznanie się z informacją o decyzji PFR.

Tak. Zgodnie z par. 7 ust. 1 lit. d umowy subwencji przedsiębiorca ma obowiązek niezwłocznego zawiadomienia PFR o wszelkich okolicznościach mających wpływ na realizację zobowiązań wynikających z tej umowy, w tym m.in. o podjęciu czynności zmierzających do rozpoczęcia postępowania upadłościowego. W par. 10 ust. 1 umowy subwencji przyjęto, że - po zawarciu umowy subwencji - kolejne oświadczenia przedsiębiorcy związane z Programem należy składać w banku, za pośrednictwem którego została przyznana subwencja. Natomiast, zgodnie z par. 4 ust. 4 lit. a i par. 5 ust. 3 lit. a regulaminu, otrzymana subwencja podlega w całości zwrotowi dopiero w razie otwarcia wobec beneficjenta postępowania upadłościowego - w każdym czasie w ciągu 12 miesięcy od dnia przyznania subwencji.

Przez otwarcie postępowania upadłościowego rozumie się chwilę wydania przez sąd postanowienia o ogłoszeniu upadłości. Wynika to z art. 52 Prawa upadłościowego, zgodnie z którym data wydania postanowienia o ogłoszeniu upadłości jest datą upadłości. W myśl art. 51 ust. 2 Prawa upadłościowego postanowienie o ogłoszeniu upadłości jest skuteczne i wykonalne z dniem jego wydania, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej.

Tak, nie ma przeszkód, aby otrzymane środki przekazać na inny rachunek bankowy.

Nie. Taka zmiana po stronie przedsiębiorcy w okresie obowiązywania zawartej umowy subwencji finansowej nie ma wpływu na jej realizację oraz nie stanowi przesłanki do zmiany statusu spełnienia bądź niespełniania warunków programowych.

Zgodnie z par. 10 ust. 10 regulaminu, jakakolwiek zmiana statusu spełniania przez beneficjenta warunków programowych po dacie umowy subwencji finansowej nie stanowi przesłanki do zmiany statusu spełnienia bądź niespełniania warunków programowych ani, w okresie obowiązywania zawartej uprzednio umowy subwencji finansowej, zawarcia przez niego nowej umowy subwencji finansowej bądź złożenia przez niego nowego wniosku.

Nie, środki przekazane w formie subwencji finansowej przedsiębiorcy nie podlegają egzekucji sądowej ani administracyjnej, chyba że egzekwowana wierzytelność powstała w związku z naruszeniem zasad, na których udzielono danemu przedsiębiorcy takiego wsparcia. Środki te, w razie ich przekazania na rachunek bankowy, rachunek oszczędnościowy, rachunek oszczędnościowo-rozliczeniowy oraz rachunek terminowych lokat oszczędnościowych, są także wolne od zajęcia na podstawie sądowego lub administracyjnego tytułu wykonawczego.

Umorzenie części subwencji ze względu na skumulowaną stratę gotówkową będzie mieć miejsce w przypadku MŚP (takiego rozwiązania nie przewidziano w odniesieniu do mikroprzedsiębiorców). Umorzenie części subwencji ze względu na tę stratę będzie odpowiadać wysokości straty, ale nie będzie mogło przekroczyć 25% kwoty subwencji.

W programie Tarczy Finansowej przyjęto, że otrzymana przez MŚP subwencja - w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej w każdym czasie przez 12 miesięcy od dnia przyznania subwencji - podlega zwrotowi w wysokości 25% bezwarunkowo, a dodatkowo (m.in.) w wysokości do 25% kwoty subwencji pomniejszonej o wykazaną przez MŚP skumulowaną stratę gotówkową na sprzedaży w okresie 12 miesięcy licząc od pierwszego miesiąca, w którym MŚP odnotował stratę po 1 lutego 2020 r. lub od miesiąca, w którym została podjęta decyzja PFR o przyznaniu subwencji.

Dla MŚP prowadzących pełną rachunkowość, strata na sprzedaży będzie odzwierciedloną w rachunku wyników stratą na sprzedaży netto, z wyłączeniem w szczególności kosztów amortyzacji, rezerw i odpisów lub wyniku z przeszacowania lub sprzedaży aktywów. Dla MŚP rozliczających się na podstawie księgi przychodów i rozchodów, będzie to kwota wykazanej straty. Natomiast dla MŚP rozliczających się na podstawie karty podatkowej lub na ryczałcie, strata zostanie obliczona jako skumulowany spadek przychodów ze sprzedaży.

Warunki umorzenia subwencji są inne dla mikroprzedsiębiorców i MŚP. W obydwu przypadkach maksymalna wartość umarzanej subwencji to 75%. W przypadku MŚP ma to miejsce, gdy przedsiębiorca łącznie spełnił następujące warunki:

• prowadził nieprzerwanie działalność gospodarczą w każdym czasie w ciągu 12 miesięcy od dnia przyznania subwencji finansowej,
• utrzymał co najmniej 100% poziom zatrudnienia oraz
• wykazał stratę gotówkową na sprzedaży większą niż 25% wartości subwencji finansowej.

W regulaminie programu wskazano jak należy rozumieć stratę gotówkową. Wykazanie straty gotówkowej zależne jest od przyjętego przez przedsiębiorcę sposobu rozliczeń. Nie można zatem jednoznacznie określić jakie dokumenty w przypadku danego przedsiębiorcy będą właściwe do wykazania straty gotówkowej, nie znając szczegółów jego działalności.

W przypadku mikroprzedsiębiorców nie jest wymagane spełnienie trzeciego z powyższych warunków, aby uzyskać maksymalne umorzenie subwencji.

Regulamin programu w § 7 wymienia na co mogą być wykorzystane środki z subwencji oraz zakazy związane z ich wydatkowaniem. Nie zawiera on katalogu dokumentów, którymi może się posługiwać przedsiębiorca w celu wykazania powiązania wydatków ze środkami subwencji. Należy przyjąć, że może to być każdy dokument, który w sposób dostateczny wykaże, że środki z subwencji zostały wykorzystane na dany wydatek.

Wsparcie w postaci subwencji finansowej ma na celu utrzymanie dotychczasowego poziomu zatrudnienia. Z punktu widzenia warunków programowych, zamiana umowy o pracę na umowę zlecenie jest dopuszczalna. Jednak z pewnością beneficjenci decydujący się na taki ruch powinni spodziewać się tego, że spełnienie przez nich warunków do umorzenia części subwencji będzie dokładnie weryfikowane przez PFR.

Nie jest wykluczone, że - jeśli okaże się, że doszło do zamiany umowy o pracę na 1 etat z wynagrodzeniem np. 4000 PLN na zlecenie na 2 h/mc z wynagrodzeniem 100 zł - zostanie to potraktowane jako nadużycie i będzie mogło stanowić przesłankę do odmowy umorzenia części subwencji. Przestrzegamy pracodawców przed praktykami, które wskazywałyby na celowe działanie, mające na celu wyłudzenie subwencji.

Nie. Pomoc udzielana przedsiębiorcom w ramach Tarczy Finansowej nie jest pomocą, która musi zostać przeznaczona na wydatki kwalifikowalne (szczegółowo określone wydatki lub kategorie wydatków, na które może zostać przeznaczona subwencja).

Subwencja finansowa ma charakter pomocy operacyjnej, tj. środki przeznaczane są na pokrycie kosztów związanych z prowadzoną przez przedsiębiorcę działalnością gospodarczą. W konsekwencji, z zastrzeżeniem katalogu negatywnego określonego w umowie oraz regulaminie Programu, subwencja może zostać przeznaczona na wszelkie wydatki związane z działalnością gospodarczą.

12 miesięcy, o których mowa w pytaniu, liczymy zawsze od daty pierwszej umowy subwencji (chodzi tu o subwencję udzieloną w normalnym toku). Jeżeli przedsiębiorca skorzystał z "postępowania wyjaśniającego", co spowodowało wygaszenie pierwotnej umowy, po czym została zawarta kolejna umowa subwencji, to 12 miesięcy liczymy od daty zawarcia tej kolejnej umowy.

Przedsiębiorca powinien wykorzystać otrzymaną subwencję zgodnie z regulaminem Programu i zawartą umową subwencji. Subwencja może zostać wykorzystana na pokrycie kosztów prowadzonej działalności gospodarczej oraz przedterminową spłatę kredytów do maksymalnej wysokości 25% wartości otrzymanej subwencji. Obowiązuje przy tym zakaz przeznaczania środków z subwencji finansowej na jakiekolwiek płatności do właściciela oraz do osób lub podmiotów powiązanych z właścicielem Beneficjenta.

Nie został określony jednak żaden maksymalny okres wykorzystania subwencji. Nie została też narzucona jedna forma dokumentowania dokonanych wydatków, co oznacza, że przedsiębiorca będzie mógł wykazać wydatkowanie środków z subwencji w każdy sposób umożliwiający powiązanie środków z danym wydatkiem.

Należy zwrócić się do banku, za pośrednictwem którego przedsiębiorca wnioskował o subwencję, z prośbą o wskazanie numer rachunku do wcześniejszej spłaty. Należy jednak pamiętać, że w przypadku dokonania częściowych zwrotów subwencji finansowej przez przedsiębiorcę przed dniem wydania decyzji przez Polski Fundusz Rozwoju S.A. o wysokości umorzenia subwencji finansowej, saldo subwencji będzie podlegało zmniejszeniu o dokonane przez przedsiębiorcę zwroty. W konsekwencji, dokonywanie wcześniejszych zwrotów subwencji finansowej (o ile nie są to zwroty wynikające z uzyskania subwencji w zbyt dużej wysokości z uwagi na złożenie nieprawdziwych oświadczeń) nie jest korzystne dla przedsiębiorcy z ekonomicznego punktu widzenia.

Przykład: Przedsiębiorca otrzymał subwencję finansową w kwocie 100.000,00 zł oraz dokonał częściowej spłaty subwencji w kwocie 20.000,00 zł przed dniem wydania decyzji przez Polski Fundusz Rozwoju S.A. o wysokości umorzenia subwencji. W takiej sytuacji, na potrzeby umorzenia subwencji brana będzie pod uwagę kwota 80.000,00 zł. Oznacza to, że przedsiębiorca, w najkorzystniejszym dla siebie scenariuszu, może liczyć na umorzenie subwencji w maksymalnej kwocie 60.000,00 zł (75% z 80.000,00 zł).

Przedsiębiorca jest uprawniony do wykorzystania otrzymanej subwencji na pokrycie kosztów prowadzonej działalności gospodarczej. Pokrycie kosztów prowadzonej działalności gospodarczej jest kategorią szeroką i obejmuje większość kosztów stałych i codziennych wynikających z lub niezbędnych dla prowadzonej działalności, w tym – co do zasady – także wypłatę wynagrodzeń dla pracowników, opłacenie czynszu, pokrycie kosztów zakupu towarów i materiałów, urządzeń i innych środków trwałych, pokrycie wszelkich należności o charakterze publicznoprawnym lub spełnienie świadczeń z umów zawartych z kontrahentami.

Otrzymana subwencja może zostać wykorzystana na przedterminową spłatę kredytów do maksymalnej wysokości 25% wartości otrzymanej subwencji. W żadnym wypadku natomiast subwencja nie może zostać wykorzystana w celu dokonania rozliczeń z podmiotami powiązanymi. Obowiązuje całkowity zakaz przeznaczania środków z subwencji finansowej na jakiekolwiek płatności do właściciela oraz do osób lub podmiotów powiązanych z właścicielem Beneficjenta. Ponadto subwencja nie może służyć finansowaniu nabycia (przejęcia) w sposób bezpośredni lub pośredni innego podmiotu gospodarczego (obowiązuje zakaz wykorzystania subwencji w celu akwizycji). Szczegółowe warunki wsparcia finansowego oraz zobowiązania przedsiębiorcy określa umowa zawarta z przedsiębiorcą.

Zgodnie z § 7 ust. 1 lit. d umowy subwencji finansowej beneficjent zobowiązany jest do niezwłocznego zawiadomienia PFR o wszelkich okolicznościach mających wpływ na realizację zobowiązań wynikających z umowy subwencji finansowej.

W ocenie PFR, okolicznością mającą wpływ na realizację zobowiązań wynikających z umowy subwencji finansowej jest reorganizacja podmiotowa, w szczególności, gdy w wyniku jej przeprowadzenia zmianie ulegają takie dane jak firma lub Numer Identyfikacji Podatkowej przedsiębiorcy, który otrzymał subwencję.
Informacje o przeprowadzonych reorganizacjach podmiotowych należy przekazywać na adres e-mail: tf_msp@pfr.pl

Do takich informacji należy dołączyć odpis z KRS w wersji pobranej z ems.ms.gov.pl.

Więcej szczegółów w komunikacie z 31 sierpnia 2020 r. w sprawie przekazywania PFR informacji w zakresie reorganizacji podmiotowych beneficjentów (przekształcenia, połączenia, podziały) w rozumieniu Kodeksu Spółek Handlowych: https://pfrsa.pl/dam/jcr:a0160e0a-b269-47b5-b1c6-4c0fa671b0a9/Komunikat%20PFR_11%20reorganizacje_podmiotowe.pdf.

Nie ma ograniczenia polegającego na nakazie wykorzystywania środków z subwencji wyłącznie na działalność przedsiębiorcy związaną z kodem głównym, określającym przeważającą działalność, a więc wykluczenia możliwości wydatkowania na działalność określoną przez kody działalności dodatkowej. Jeśli wydatkowanie jest zgodne z regulaminem (par. 7) oraz umową subwencji, przedsiębiorca prowadzący działalność w obszarze wielu kodów PKD może wykorzystać środki w ramach każdego z tych obszarów.

Przedsiębiorca jest uprawniony do wykorzystania otrzymanej subwencji na pokrycie kosztów prowadzonej działalności gospodarczej. Pokrycie kosztów prowadzonej działalności gospodarczej jest kategorią szeroką i obejmuje większość kosztów stałych i codziennych wynikających z lub niezbędnych dla prowadzonej działalności, w tym – co do zasady – także wypłatę wynagrodzeń dla pracowników, opłacenie czynszu, pokrycie kosztów zakupu towarów i materiałów, urządzeń i innych środków trwałych, pokrycie wszelkich należności o charakterze publicznoprawnym lub spełnienie świadczeń z umów zawartych z kontrahentami.

Nie ma przeszkód, aby te środki wykorzystać na spłatę rat leasingowych oraz pożyczek. Środki pochodzące z subwencji mogą również zostać wykorzystane na przedterminową spłatę kredytów, jednakże nie więcej niż do maksymalnej wysokości 25% wartości subwencji finansowej.

Limit 25 % wartości subwencji, która może zostać wykorzystana na przedterminową spłatę kredytów, dotyczy maksymalnej kwoty subwencji, która może zostać wykorzystana na taką spłatę, łącznie z wszystkimi kosztami okołokredytowymi związanymi z taką spłatą. 

Subwencja może zostać wykorzystana na przedterminową spłatę kredytów do maksymalnej wysokości 25% wartości otrzymanej subwencji. Natomiast nie jest limitowane wykorzystanie subwencji na spłatę przeterminowanych kredytów i bieżącą obsługę kredytów.

Tak. Otrzymana przez przedsiębiorcę subwencja może zostać wykorzystana na pokrycie należności o charakterze publicznoprawnym, również zaległych.

Tak, nie ma przeszkód, aby zastosować rozwiązanie opisane w pytaniu.

Zgodnie z par. 7 regulaminu środki z subwencji finansowej mogą zostać przeznaczone przez beneficjenta wyłącznie na: a) pokrycie kosztów prowadzonej działalności gospodarczej, w tym wynagrodzeń pracowników, kosztów zakupu towarów i materiałów, kosztów usług obcych, bieżących kosztów obsługi finansowania zewnętrznego, kosztów najmu (lub innych umów o podobnym charakterze) nieruchomości wykorzystywanych do prowadzenia działalności gospodarczej, wszelkich należności o charakterze publicznoprawnym, zakupu urządzeń i innych środków trwałych niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej, jednakże z wyłączeniem przeznaczenia tych środków na nabycie (przejęcie) w sposób bezpośredni lub pośredni innego podmiotu; oraz b) przedterminową spłatę kredytów, z zastrzeżeniem, że na ten cel może być przeznaczone maksymalnie 25% kwoty subwencji finansowej. Jednocześnie środki z subwencji finansowej nie mogą zostać przeznaczone na płatności do właściciela ani osób lub podmiotów powiązanych z właścicielem beneficjenta. Wynagrodzenie pracownika stanowi koszt prowadzonej przez pracodawcę działalności gospodarczej, niezależnie od tego, czy przed jego wypłatą pracownikowi dokonuje się potrąceń.

Kwoty wydatków z subwencji powinny być rozliczane według wartości netto powiększonej o nieodliczony podatek VAT.

Otrzymana przez mikrofirmę subwencja finansowa podlega zwrotowi na następujących zasadach:

1) w przypadku: (i) zaprzestania prowadzenia działalności gospodarczej (w tym w razie zawieszenia prowadzenia działalności gospodarczej) przez przedsiębiorcę, (ii) otwarcia likwidacji przedsiębiorcy (jeżeli dotyczy) lub (iii) otwarcia postępowania upadłościowego/restrukturyzacyjnego w każdym czasie w ciągu 12 miesięcy od dnia przyznania subwencji – w kwocie stanowiącej 100% wartości subwencji;

2) w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej przez mikrofirmę w każdym czasie przez okres 12 miesięcy od dnia przyznania subwencji,

subwencja finansowa podlega zwrotowi:

• w kwocie stanowiącej 25% wartości subwencji finansowej bezwarunkowo; oraz
• w przypadku utrzymania średniej liczby pracowników, z wyłączeniem właściciela (średnie zatrudnienie) w okresie 12 pełnych miesięcy kalendarzowych w stosunku do stanu zatrudnienia na koniec miesiąca kalendarzowego poprzedzającego datę złożenia wniosku o udzielenie subwencji finansowej, na poziomie: i. wyższym niż 100% – w wysokości dodatkowo 0% kwoty subwencji; ii. od 50% do 100% – w wysokości dodatkowo od 0% do 50% kwoty subwencji – proporcjonalnie do skali redukcji zatrudnienia według wzoru poniżej:

Wartość subwencji podlegającej zwrotowi z tytułu redukcji zatrudnienia = wartość subwencji * Skala redukcji zatrudnienia, gdzie

iii. niższym niż 50% – w wysokości dodatkowo 50% wartości subwencji.

Powyższe warunki podlegają badaniu na koniec 12 miesiąca kalendarzowego, licząc od pierwszego pełnego miesiąca kalendarzowego po dniu udzielenia subwencji finansowej.

W rezultacie przedsiębiorca, który utrzyma 100% poziomu zatrudnienia, będzie mógł zachować (nie będzie musiał zwracać) 75% całkowitej wartości subwencji finansowej. W przypadku redukcji zatrudnienia do stanu niższego niż 50% pierwotnego poziomu zatrudnienia przedsiębiorca będzie mógł zachować (nie będzie musiał zwracać) 25% całkowitej wartości subwencji finansowej.

Polski Fundusz Rozwoju może podjąć decyzję o zmianie warunków umorzenia dla mikrofirm, których spadek przychodów wyniósł więcej niż 75%, mając na uwadze indywidualną sytuację danej mikrofirmy.

Warunkiem nieegzekwowania zwrotu subwencji finansowej, przy czym kwota stanowiąca 25% wartości subwencji jest w każdym przypadku bezwarunkowo zwrotna, jest:

• spełnienie przez przedsiębiorcę ewentualnych innych zobowiązań, określonych w umowie dotyczącej przyznania subwencji finansowej; oraz
• złożenia oświadczenia przez przedsiębiorcę wraz z załączonym dokumentem potwierdzającym stan zatrudnienia.

Kwota subwencji finansowej, która podlega zwrotowi, jest spłacana w 24 równych miesięcznych ratach, rozpoczynając od 13 miesiąca kalendarzowego, licząc od pierwszego pełnego miesiąca kalendarzowego po dniu udzielenia subwencji finansowej.

Jeżeli działalność gospodarcza przedsiębiorcy zostanie zawieszona w trakcie 12 miesięcy licząc od dnia przyznania subwencji finansowej, wówczas przedsiębiorca będzie zobowiązany do zwrotu 100% subwencji finansowej, ponieważ przedsiębiorca faktycznie zaprzestanie prowadzenia działalności gospodarczej w trakcie okresu badania. Zgodnie zaś z warunkami zwrotu subwencji wymóg prowadzenia działalności musi być spełniony w każdym czasie okresu objętego badaniem. W okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej przedsiębiorca nie może zaś wykonywać działalności gospodarczej i osiągać bieżących przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Warunek utrzymania stanu zatrudnienia podlega badaniu na koniec 12 miesiąca kalendarzowego, licząc od pierwszego pełnego miesiąca kalendarzowego po dniu udzielenia subwencji finansowej.

Nie, warunki dotyczące umorzenia subwencji finansowej podlegają badaniu na koniec 12 miesiąca kalendarzowego, licząc od pierwszego pełnego miesiąca kalendarzowego po dniu udzielenia subwencji finansowej. Ponadto, należy zwrócić uwagę, że bierze się pod uwagę średnią liczbę pracowników (średnie zatrudnienie) w okresie objętym badaniem.

Nie. Na potrzeby badania warunków umorzenia subwencji finansowej bierze się pod uwagę średnią liczbę pracowników (średnie zatrudnienie) w okresie objętym badaniem.

Na potrzeby ustalenia warunków umorzenia subwencji dla mikrofirmy oraz MŚP przez pracownika rozumie się osobę fizyczną: (i) która zgodnie z przepisami polskiego prawa pozostaje z pracodawcą w stosunku pracy oraz została zgłoszona przez pracodawcę do ubezpieczeń społecznych, z zastrzeżeniem, że stan zatrudnienia określa się w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy, oraz (ii) współpracującą z pracodawcą, niezależnie od formy prawnej (w szczególności na podstawie umów cywilnoprawnych, np. umowy zlecenia), która była zgłoszona przez pracodawcę do ubezpieczeń społecznych („Pracownik”).

Kwestia formy rozstania z pracownikiem, jak i strony inicjującej takie rozstanie, nie ma znaczenia dla badania warunków dotyczących zwrotu subwencji finansowej. Ponadto należy zwrócić uwagę, że bierze się pod uwagę średnią liczbę pracowników (średnie zatrudnienie) w okresie objętym badaniem.

Kwota subwencji finansowej, która podlega zwrotowi, jest spłacana w 24 równych miesięcznych ratach, rozpoczynając od 13 miesiąca kalendarzowego, licząc od pierwszego pełnego miesiąca kalendarzowego po dacie wypłaty subwencji finansowej.

Nie jest możliwe otrzymanie subwencji całkowicie bezzwrotnej. Założenie Programu jest takie, aby co najmniej 25% kwoty subwencji podlegało zwrotowi niezależnie od okoliczności.

Warunkiem umorzenia do 50% otrzymanej subwencji finansowej jest utrzymanie przez beneficjenta średniej liczby pracowników (średnie zatrudnienie) w okresie 12 pełnych miesięcy kalendarzowych w stosunku do faktycznego stanu zatrudnienia na koniec miesiąca kalendarzowego poprzedzającego datę złożenia wniosku.
Jak stanowi umowa subwencji finansowej, decyzję o wysokości zwrotu subwencji PFR podejmie, na podstawie oświadczenia o rozliczeniu subwencji finansowej, złożonego przez przedsiębiorcę w terminie 10 dni roboczych od upływu 12 miesięcy liczonych od dnia wypłaty subwencji finansowej przedsiębiorcy.

Składając oświadczenie o rozliczeniu subwencji finansowej przedsiębiorca zobowiązany jest potwierdzić średnią liczbę pracowników w okresie pełnych 12 miesięcy od końca miesiąca poprzedzającego dzień zawarcia umowy. Informacje z oświadczenia będą następnie weryfikowane przez PFR w rejestrach publicznych, przy badaniu wysokości subwencji do umorzenia. Jeśli przedsiębiorca nie złoży powyższego oświadczenia we wskazanym terminie, będzie zobowiązany zwrócić subwencję finansową w całości.

Kwoty wydatków z subwencji powinny być rozliczane według wartości netto powiększonej o nieodliczony podatek VAT. Zapłata kwoty brutto z rachunku subwencji nie będzie uchybieniem warunkom umowy subwencji i Regulaminu. Wydatkami, które należy wziąć pod uwagę na potrzeby rozliczenia kwoty subwencji będzie jednak tylko kwota netto powiększona o nieodliczony podatek VAT. Kwota odliczonego podatku VAT nie będzie traktowana jako wydatek na potrzeby rozliczenia kwoty subwencji.

Nie ma tym samym konieczności dokonywania przelewu kwoty netto z rachunku dedykowanego dla subwencji, a kwoty VAT z innego oraz nie ma potrzeby uzupełniania rachunku subwencji o odliczony podatek VAT. Przepływ środków pomiędzy rachunkami bankowymi nie jest ograniczony przez warunki Programu. Istotne jest aby przedsiębiorca wydatkował je zgodnie z postanowieniami Regulaminu Programu, umową subwencji oraz był w stanie wykazać, że im nie uchybił.

W Programie nie został określony żaden maksymalny okres wykorzystania subwencji. Jeżeli Beneficjent nie wykorzysta całości subwencji w okresie 12 miesięcy od jej wypłaty, nie będzie miało to wpływu na wysokość jej umorzenia.

Otrzymana przez mikrofirmę subwencja finansowa podlega zwrotowi na następujących zasadach:

1) w przypadku: (i) zaprzestania prowadzenia działalności gospodarczej (w tym w razie zawieszenia prowadzenia działalności gospodarczej) przez przedsiębiorcę, (ii) otwarcia likwidacji przedsiębiorcy (jeżeli dotyczy) lub (iii) otwarcia postępowania upadłościowego/restrukturyzacyjnego w każdym czasie w ciągu 12 miesięcy od dnia przyznania subwencji – w kwocie stanowiącej 100% wartości subwencji;

2) w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej przez mikrofirmę w każdym czasie przez okres 12 miesięcy od dnia przyznania subwencji,

subwencja finansowa podlega zwrotowi:

• w kwocie stanowiącej 25% wartości subwencji finansowej bezwarunkowo; oraz
• w przypadku utrzymania średniej liczby pracowników, z wyłączeniem właściciela (średnie zatrudnienie) w okresie 12 pełnych miesięcy kalendarzowych w stosunku do stanu zatrudnienia na koniec miesiąca kalendarzowego poprzedzającego datę złożenia wniosku o udzielenie subwencji finansowej, na poziomie: i. wyższym niż 100% – w wysokości dodatkowo 0% kwoty subwencji; ii. od 50% do 100% – w wysokości dodatkowo od 0% do 50% kwoty subwencji – proporcjonalnie do skali redukcji zatrudnienia według wzoru poniżej:

Wartość subwencji podlegającej zwrotowi z tytułu redukcji zatrudnienia = wartość subwencji * Skala redukcji zatrudnienia, gdzie

iii. niższym niż 50% – w wysokości dodatkowo 50% wartości subwencji.

Powyższe warunki podlegają badaniu na koniec 12 miesiąca kalendarzowego, licząc od pierwszego pełnego miesiąca kalendarzowego po dniu udzielenia subwencji finansowej.

W rezultacie przedsiębiorca, który utrzyma 100% poziomu zatrudnienia, będzie mógł zachować (nie będzie musiał zwracać) 75% całkowitej wartości subwencji finansowej. W przypadku redukcji zatrudnienia do stanu niższego niż 50% pierwotnego poziomu zatrudnienia przedsiębiorca będzie mógł zachować (nie będzie musiał zwracać) 25% całkowitej wartości subwencji finansowej.

Polski Fundusz Rozwoju może podjąć decyzję o zmianie warunków umorzenia dla mikrofirm, których spadek przychodów wyniósł więcej niż 75%, mając na uwadze indywidualną sytuację danej mikrofirmy.

Warunkiem nieegzekwowania zwrotu subwencji finansowej, przy czym kwota stanowiąca 25% wartości subwencji jest w każdym przypadku bezwarunkowo zwrotna, jest:

• spełnienie przez przedsiębiorcę ewentualnych innych zobowiązań, określonych w umowie dotyczącej przyznania subwencji finansowej; oraz
• złożenia oświadczenia przez przedsiębiorcę wraz z załączonym dokumentem potwierdzającym stan zatrudnienia.

Kwota subwencji finansowej, która podlega zwrotowi, jest spłacana w 24 równych miesięcznych ratach, rozpoczynając od 13 miesiąca kalendarzowego, licząc od pierwszego pełnego miesiąca kalendarzowego po dniu udzielenia subwencji finansowej.

Jeżeli działalność gospodarcza przedsiębiorcy zostanie zawieszona w trakcie 12 miesięcy licząc od dnia przyznania subwencji finansowej, wówczas przedsiębiorca będzie zobowiązany do zwrotu 100% subwencji finansowej, ponieważ przedsiębiorca faktycznie zaprzestanie prowadzenia działalności gospodarczej w trakcie okresu badania. Zgodnie zaś z warunkami zwrotu subwencji wymóg prowadzenia działalności musi być spełniony w każdym czasie okresu objętego badaniem. W okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej przedsiębiorca nie może zaś wykonywać działalności gospodarczej i osiągać bieżących przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Warunek utrzymania stanu zatrudnienia podlega badaniu na koniec 12 miesiąca kalendarzowego, licząc od pierwszego pełnego miesiąca kalendarzowego po dniu udzielenia subwencji finansowej.

Nie, warunki dotyczące umorzenia subwencji finansowej podlegają badaniu na koniec 12 miesiąca kalendarzowego, licząc od pierwszego pełnego miesiąca kalendarzowego po dniu udzielenia subwencji finansowej. Ponadto, należy zwrócić uwagę, że bierze się pod uwagę średnią liczbę pracowników (średnie zatrudnienie) w okresie objętym badaniem.

Nie. Na potrzeby badania warunków umorzenia subwencji finansowej bierze się pod uwagę średnią liczbę pracowników (średnie zatrudnienie) w okresie objętym badaniem.

Na potrzeby ustalenia warunków umorzenia subwencji dla mikrofirmy oraz MŚP przez pracownika rozumie się osobę fizyczną: (i) która zgodnie z przepisami polskiego prawa pozostaje z pracodawcą w stosunku pracy oraz została zgłoszona przez pracodawcę do ubezpieczeń społecznych, z zastrzeżeniem, że stan zatrudnienia określa się w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy, oraz (ii) współpracującą z pracodawcą, niezależnie od formy prawnej (w szczególności na podstawie umów cywilnoprawnych, np. umowy zlecenia), która była zgłoszona przez pracodawcę do ubezpieczeń społecznych, („Pracownik”).

Kwestia formy rozstania z pracownikiem, jak i strony inicjującej takie rozstanie, nie ma znaczenia dla badania warunków dotyczących zwrotu subwencji finansowej. Ponadto należy zwrócić uwagę, że bierze się pod uwagę średnią liczbę pracowników (średnie zatrudnienie) w okresie objętym badaniem.

Kwota subwencji finansowej, która podlega zwrotowi, jest spłacana w 24 równych miesięcznych ratach, rozpoczynając od 13 miesiąca kalendarzowego, licząc od pierwszego pełnego miesiąca kalendarzowego po dacie wypłaty subwencji finansowej.

Nie jest możliwe otrzymanie subwencji całkowicie bezzwrotnej. Założenie Programu jest takie, aby co najmniej 25% kwoty subwencji podlegało zwrotowi niezależnie od okoliczności.

Warunkiem umorzenia do 50% otrzymanej subwencji finansowej jest utrzymanie przez beneficjenta średniej liczby pracowników (średnie zatrudnienie) w okresie 12 pełnych miesięcy kalendarzowych w stosunku do faktycznego stanu zatrudnienia na koniec miesiąca kalendarzowego poprzedzającego datę złożenia wniosku.
Jak stanowi umowa subwencji finansowej, decyzję o wysokości zwrotu subwencji PFR podejmie, na podstawie oświadczenia o rozliczeniu subwencji finansowej, złożonego przez przedsiębiorcę w terminie 10 dni roboczych od upływu 12 miesięcy liczonych od dnia wypłaty subwencji finansowej przedsiębiorcy.

Składając oświadczenie o rozliczeniu subwencji finansowej przedsiębiorca zobowiązany jest potwierdzić średnią liczbę pracowników w okresie pełnych 12 miesięcy od końca miesiąca poprzedzającego dzień zawarcia umowy. Informacje z oświadczenia będą następnie weryfikowane przez PFR w rejestrach publicznych, przy badaniu wysokości subwencji do umorzenia. Jeśli przedsiębiorca nie złoży powyższego oświadczenia we wskazanym terminie, będzie zobowiązany zwrócić subwencję finansową w całości.

Otrzymana przez MŚP subwencja finansowa podlega zwrotowi na następujących zasadach:

1. w przypadku:
   
   a. zaprzestania prowadzenia działalności gospodarczej (w tym w razie zawieszenia prowadzenia działalności gospodarczej) przez przedsiębiorcę,
   b. otwarcia likwidacji przedsiębiorcy (jeżeli dotyczy) lub
   c.  twarcia postępowania upadłościowego/restrukturyzacyjnego - w każdym czasie w ciągu 12 miesięcy od dnia przyznania subwencji – w kwocie stanowiącej 100% wartości subwencji;
    
2. w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej przez przedsiębiorcę przez okres 12 miesięcy od dnia przyznania subwencji:
   
   a. w wysokości 25% kwoty subwencji bezwarunkowo; oraz
   b. w wysokości dodatkowo do 25% kwoty subwencji pomniejszonej o wykazaną przez Beneficjenta Programu skumulowaną stratę gotówkową na sprzedaży w okresie 12 miesięcy licząc od pierwszego miesiąca, w którym przedsiębiorca odnotował stratę po 1 lutego 2020 r. lub od miesiąca, w którym udzielona została subwencja, rozumianej w zależności od formy działalności jako:
   i. dla przedsiębiorców prowadzących pełną rachunkowość gotówkową strata na sprzedaży to odzwierciedlona w rachunku wyników strata na sprzedaży netto z wyłączeniem w szczególności kosztów amortyzacji, rezerw i odpisów lub wyniku z przeszacowania lub sprzedaży aktywów;
   ii. dla przedsiębiorców rozliczających się na podstawie księgi przychodów i rozchodów w kwocie wykazanej straty;
   iii. dla przedsiębiorców rozliczających się na podstawie karty podatkowej lub na ryczałcie stratę na sprzedaży oblicza się jako skumulowany spadek przychodów; oraz
   c. w wysokości do 25% kwoty subwencji w przypadku utrzymania średniej liczby pracowników, z wyłączeniem właściciela (średnie zatrudnienie) w okresie 12 pełnych miesięcy kalendarzowych od końca miesiąca kalendarzowego poprzedzającego datę złożenia wniosku o udzielenie subwencji finansowej, w stosunku do średniego stanu zatrudnienia (zgodnie z definicją pracownika z wyłączeniem właściciela) w 2019 r., obliczanego jako średnia z liczby pracowników na dzień 31 grudnia 2019 r. oraz 30 czerwca 2019 r. na poziomie:
   i. wyższym niż 100% – w wysokości dodatkowo 0% kwoty subwencji,
   ii. od 50% do 100% – w wysokości dodatkowo od 0% do 25% kwoty subwencji – proporcjonalnie do skali redukcji zatrudnienia,
   iii. niższym niż 50% – w wysokości dodatkowo 25% kwoty subwencji.

Powyższe warunki podlegają badaniu na koniec 12. miesiąca kalendarzowego, licząc od pierwszego
pełnego miesiąca kalendarzowego po dniu udzielenia subwencji finansowej.

Łącznie więc przedsiębiorca, który utrzymał co najmniej 100% poziom zatrudnienia oraz wykazał stratę gotówkową na sprzedaży większą niż 25% wartości subwencji, może zachować 75% kwoty subwencji w formie bezzwrotnej.

W wyjątkowych przypadkach Polski Fundusz Rozwoju może podjąć decyzję o zmianie warunków umorzenia dla przedsiębiorców, których spadek przychodów wyniósł więcej niż 75%, mając na uwadze indywidualną sytuację danego przedsiębiorcy.

Warunkami częściowego zwolnienia przedsiębiorcy z obowiązku zwrotu subwencji finansowej (do maksymalnie kwoty stanowiącej 75% wartości subwencji finansowej), są:

• spełnienie przez przedsiębiorcę ewentualnych innych zobowiązań, określonych w umowie o udzielenie subwencji finansowej; oraz
• złożenie oświadczenia przez przedsiębiorcę wraz z załączonymi dokumentami finansowymi stwierdzającymi gotówkową stratę na sprzedaży oraz potwierdzającymi stan zatrudnienia.

Kwota subwencji finansowej, która podlega zwrotowi, jest spłacana w 24 równych miesięcznych ratach, rozpoczynając od 13 miesiąca kalendarzowego przypadającego po dacie wypłaty subwencji.

Jeżeli działalność gospodarcza przedsiębiorcy zostanie zawieszona w trakcie 12 miesięcy licząc od dnia przyznania subwencji finansowej, wówczas przedsiębiorca będzie zobowiązany do zwrotu 100% subwencji finansowej, ponieważ przedsiębiorca faktycznie zaprzestanie prowadzenia działalności gospodarczej w trakcie okresu badania, a zgodnie z warunkami zwrotu subwencji wymóg prowadzenia działalności musi być spełniony w każdym czasie okresu objętego badaniem – w okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej przedsiębiorca nie może wykonywać działalności gospodarczej i osiągać bieżących przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Skumulowana strata gotówkowa na sprzedaży rozumiana jest w zależności
od formy działalności jako:

1. dla przedsiębiorstw prowadzących pełną rachunkowość gotówkową strata na sprzedaży to odzwierciedlona w rachunku wyników strata na sprzedaży netto z wyłączeniem w szczególności kosztów amortyzacji, rezerw i odpisów lub wyniku z przeszacowania lub sprzedaży aktywów;
2. dla przedsiębiorstw rozliczających się na podstawie księgi przychodów i rozchodów w kwocie wykazanej straty; oraz
3. dla przedsiębiorców rozliczających się na podstawie karty podatkowej lub na ryczałcie stratę na sprzedaży oblicza się jako skumulowany spadek przychodów ze sprzedaży.

Skumulowana strata gotówkowa na sprzedaży w okresie 12 miesięcy jest liczona od pierwszego miesiąca, w którym przedsiębiorca odnotował stratę po 1 lutego 2020 r. lub od miesiąca, w którym udzielona została subwencja finansowa.

Średnią liczbę pracowników (średnie zatrudnienie) w okresie 12 pełnych miesięcy kalendarzowych liczy się od końca miesiąca kalendarzowego poprzedzającego datę złożenia wniosku o udzielenie subwencji finansowej. Natomiast średnią stanu zatrudnienia w 2019 r. oblicza się jako średnią z liczby pracowników na 31 grudnia 2019 r. oraz 30 czerwca 2019 r.

Na potrzeby ustalenia warunków umorzenia subwencji dla mikrofirmy oraz MŚP przez pracownika rozumie się osobę fizyczną: (i) która zgodnie z przepisami polskiego prawa pozostaje z pracodawcą w stosunku pracy oraz została zgłoszona przez pracodawcę do ubezpieczeń społecznych, z zastrzeżeniem, że stan zatrudnienia określa się w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy, oraz (ii) współpracującą z pracodawcą, niezależnie od formy prawnej (w szczególności na podstawie umów cywilnoprawnych, np. umowy zlecenia), która była zgłoszona przez pracodawcę do ubezpieczeń społecznych, („Pracownik”).

Nie. Warunki dotyczące zwrotu subwencji finansowej podlegają badaniu na koniec 12. miesiąca kalendarzowego, licząc od pierwszego pełnego miesiąca kalendarzowego po dniu udzielenia subwencji finansowej. Ponadto, należy zwrócić uwagę, że bierze się pod uwagę średnią liczbę pracowników (średnie zatrudnienie) w okresie objętym badaniem.

Nie. Należy zwrócić uwagę, że na potrzeby badania warunków zwrotu subwencji finansowej bierze się pod uwagę średnią liczbę pracowników (średnie zatrudnienie) w okresie objętym badaniem.

Kwestia formy rozstania z pracownikiem, jak i strony inicjującej takie rozstanie, nie ma znaczenia dla badania warunków dotyczących zwrotu subwencji finansowej. Ponadto, należy zwrócić uwagę, że bierze się pod uwagę średnią liczbę pracowników (średnie zatrudnienie) w okresie objętym badaniem.

Na potrzeby ustalenia poziomu zwrotu subwencji finansowej bierze się pod uwagę każdą osobę spełniającą definicję Pracownika, przyjętą dla celów Programu. Dla przykładu, jeżeli przedsiębiorca zatrudnia 2 osoby na podstawie stosunku pracy na 0,5 etatu, to wówczas na potrzeby ustalenia poziomu zwrotu subwencji finansowej uznaje się, że mamy do czynienia z jednym pracownikiem na pełen etat. Każda osoba na urlopie macierzyńskim, na warunkach urlopu macierzyńskiego, ojcowskim, rodzicielskim albo wychowawczym traktowana jest jak jeden etat (dotyczy to również osób, które przed tymi urlopami były zatrudnione na część etatu). W przypadku osób współpracujących z przedsiębiorcą (np. na podstawie umowy zlecenia) i zgłoszonych przez niego do ubezpieczeń społecznych, każda taka osoba traktowana jest jak jeden etat.

Kwota subwencji finansowej, która podlega zwrotowi, jest spłacana w 24 równych miesięcznych ratach, rozpoczynając od 13. miesiąca kalendarzowego przypadającego po dacie wypłaty subwencji.

Nie jest możliwe otrzymanie subwencji całkowicie bezzwrotnej. Założenie Programu jest takie, aby co najmniej 25% kwoty subwencji podlegało zwrotowi niezależnie od okoliczności.